ด้วยภาพและแสงที่เปลี่ยนไปมาอย่างรวดเร็วในหน้าจอมือถือ มีผลต่อประสาทการรับรู้ของเด็กวัยต่ำกว่า 3 ปีโดยตรง
เพราะทุกอย่างมันรวดเร็วไปหมด และเด็กจะยังไม่สามารถยับยั้งชั่งใจได้ สมาธิของเขาจะหลุดตลอด ด้วยภาพที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา
อยู่กับอะไรนานๆไม่ได้ พอรู้สึกเบื่อนิดเดียวก็เอานิ้วสัมผัสเปลี่ยนแล้ว แบบนี้จะส่งผลให้เกิดโรคไฮเปอร์เทียม
คือ

1. ไร้สมาธิ
2. ปฏิสัมพันธ์น้อยลง
3. ฉุนเฉียวง่าย
4. เข้าสังคมไม่เก่ง
   ทางแก้ก็ง่ายที่แบบที่ทุกคนเข้าใจ คือใหเลิกเล่นมือถือ แต่พอเอาเข้าจริง มันยากที่จะทำ เพราะเมื่อเด็กติดไปแล้วพอไม่ได้เหมือนเดิมก็จะร้องโวยวาย
   ทางที่จะให้มันเป็นไปอย่างนุ่มนวลคือ ค่อยๆลดเวลาการเล่นมือถือของเขาลง และหากิจกรรมอย่างอื่นมาทดแทนและต้องทำให้ดูว่าของใหม่นั้นมันน่าสนใจมากกว่านั่งจิ้มที่จอ ชื่นชมเขา ให้เขารู้สึกมีความสุขมากกว่าเดิม พอออกไปข่างนอก เล่นกีฬา หากิจกรรมกลางแจ้ง ออกไปพบปะเพื่อนฝูง หรือแม้จะเป็นอ่านหนังสือร่วมกัน ก็เป็นวิธีที่นำพาเขาออกมาจากโลกจอสี่เหลี่ยมๆได้เป็นอย่างแยบยล